Bron: De Tijd: 1/2/2017

Slechts vijf huisnummers zijn de twee van elkaar verwijderd. Nog een paar deuren verder overnachten filmsterren en wereldleiders in het Ritz-hotel. Het team van Carmignac, gehuisvest op nummer 24, gaat er prat op dat de term ‘patrimoniumfonds’ afgeleid is van zijn vlaggenschip Carmignac Patrimoine. Daarmee overleefde het als een van de weinigen het rampjaar 2008 met een (licht) positief rendement. De blootstelling aan aandelen werd destijds net op tijd teruggeschroefd en weer opgetrokken. Een rist bekroningen volgde, en het grote geld stroomde binnen. In twee jaar tijd steeg het beheerd vermogen van 13 miljard naar 55 miljard euro. Dat cijfer, de assets under management (AUM), is eind 2016 niet verder gestegen. Het is natuurlijk weinig realistisch om ieder jaar de beste prestatie voor te leggen. Zoals vaak stroomt geld ook de goeie prestaties achterna.

Een van die goede prestaties komt van het Franse DNCA Investment. Dat fondsenhuis nam in juli 2011 zijn intrek op place Vendôme nummer 19. Een veelgehoorde grap in de wandelgangen is die over de ‘aanhoudende geldstroom vanuit huisnummer 24’. Bij Carmignac gaat het dan weer vaak over de vele copycats die als paddenstoelen uit de grond schoten met een zogezegd unieke beleggingsformule. ‘We erkennen het bestaan van de copycats’, zegt hoofdstrateeg Frédéric Leroux. ‘Maar we zijn zelfverzekerd. Sinds 2008 zijn er geen grote calamiteiten op de beurs meer gebeurd. De centrale banken waren er immers telkens om de markten te ondersteunen. Maar wat zal er gebeuren als een nieuw 2008 voor de deur staat?’

In essentie beoogt het vlaggenschipfonds van DNCA Investments, genaamd Eurose, hetzelfde doel als Carmignac Patrimoine: het kapitaal van het fonds doen groeien, met een stevige bescherming tegen plotse dalingen. In de maandelijkse brief aan beleggers uit 2015 illustreerde Carmignac dat met een grafiek van het rendement van de S&P500-index sinds het jaar 2000, met de slechtste vijf maanden eruit gefilterd. Vergeleken met het reële verloop van diezelfde index, eindigt de hypothetische grafiek vlot vijf keer hoger.

Obligaties

Obligaties maken zoals bij alle defensieve mixfondsen een belangrijk deel uit van de mix. ‘Obligaties blijven incontournable. Het faillissementsrisico buiten beschouwing gelaten, zijn dat de enige activa waarvan je weet dat hun beurskoers eindigt op 100 procent van de oorspronkelijke waarde’, redeneert Philippe Champigneulle, beheerder bij DNCA. Hij beheert het obligatieluik van Eurose, dat tot 100 procent kan oplopen. ‘Zo hebben we pas gescoord met een obligatie van de oliemaatschappij Repsol. De recente renteopstoot duwde de koers lager en het rendement naar 3,5 procent. Omdat Repsol allesbehalve een bedrijf is dat op instorten staat, kochten we die obligatie, die afloopt in 2020. Ondertussen daalde het rendement opnieuw naar nul procent en hebben we een mooie koerswinst verzilverd.’

De beurskoers van een obligatie bepaalt samen met de jaarlijkse coupon het rendement. De coupon is bij klassieke obligaties vast. Wanneer de waarde daalt, stijgt het rendement, en naarmate de vervaldatum nadert, daalt of stijgt de koers ook opnieuw naar 100.

Het is een realiteit dat winst op de obligatiemarkten moeilijk anders te halen valt in een klimaat van lage maar stijgende rente. ‘Kort gesteld ligt wie investeert in Europese staatsobligaties achter op de inflatie bij looptijden tot en met zeven jaar,’ erkent de medebeheerder van Eurose, Jean-Charles Mériaux. ‘Wie op langere looptijden inzet, loopt meer en meer renterisico. Nochtans wordt staatspapier traditioneel als veilig beschouwd. Dat is de huidige paradox.’

Eurose kan moeilijk schuldpapier met kortere looptijden dan een jaar kopen, geeft Mériaux toe. Dat lost het op door ook te handelen in inflatiegelinkte, converteerbare en achtergestelde obligaties. Het team van Mériaux en Champigneulle sluit ook swapcontracten af om munt te slaan uit overdreven inflatieverwachtingen in de eurozone, met een tegenpartijrisico.

Carmignac gaat nog een stuk verder op de derivatenmarkt. Het handelt op basis van macro-economische overtuigingen in die afgeleide producten, gelinkt aan rentestanden van onderliggende obligaties. ‘Zo kunnen we een obligatieportefeuille maken die in waarde stijgt wanneer de rentes hoger gaan’, zegt Charles Zerah, die het Global Bond-fonds van Carmignac beheert. ‘Dat we onszelf opleggen voor minstens de helft in obligaties belegd te zijn, is absoluut geen handicap.’

‘Hoe kun je valkuilen vermijden als je beheerder niet mag inzetten op koersdalingen van obligaties? Dat is een enorm verschil met de concurrenten’, gaat Frédéric Leroux van Carmignac verder. ‘We zien bij andere patrimoniumfondsen nu de eerste tekenenen van zwakte. Zij hebben zelden de vrijheid of de durf om obligaties te shorten.’

Werking

De strategie van beide fondsenhuizen komt ook radicaal anders tot stand. Bij Carmignac wordt de selectie gemaakt op basis van grote economische trends. Voor 2017 schuift dat bijvoorbeeld ‘de terugkeer van de cyclische economie’ naar voor, na jaren van inmenging door de westerse centrale banken. DNCA doet net het omgekeerde, in plaats van de ‘top-down’-aanpak investeert het ‘bottom-up’.

‘We merken dat we beslissingen op basis van macro-economie moeilijker kunnen uitleggen aan klanten,’ zegt Philippe Champigneulle. ‘We lopen het risico teleurgesteld te raken door bijvoorbeeld een beurscyclus of sommige sectorcrisissen. Maar we pretenderen niet de grote trends te kunnen voorspellen.’

‘Het ergste dat ons kan overkomen, is dat we ons vergissen over het economisch herstel in ontwikkelde landen’, geeft obligatiespecialist Charles Zerah van Carmignac toe. ‘We zijn er erg van overtuigd dat de rentestanden verder zullen stijgen, en dat mensen onvoldoende overtuigd zijn dat de inflatie nu terug is.’

De omvang van Carmignac Patrimoine betekent dat het fonds zich vooral richt op druk verhandelde effecten. ‘We gebruiken de meest liquide markten ter wereld’, zegt Frédéric Leroux daarover. ‘Denk aan de Euro Stoxx-index in Europa, de S&P500 in de VS of Amerikaans staatspapier. Als we ooit de helft van onze portefeuille willen omgooien, dan kan dat in een hele korte periode. Daarvoor doen we een beroep op een kwantitatief analist.’

‘Mensen denken dat ons model makkelijk na te maken is. Dat is niet het geval’, vult Charles Zerah aan. ‘Zeker niet voor fondsen die wisselkoersrisico’s nemen door te investeren op verschillende continenten. Daarbij is vlotte communicatie tussen specialisten in aandelen en obligaties extra cruciaal. Veel andere teams zijn niet georganiseerd zoals wij.’

Beide vlaggenschipfondsen blijven geloven in de eigen strategie om uiteindelijk hetzelfde doel te bereiken. In de schaduw van de Napoleon-zuil op de Place Vendôme gaat de strijd verder.

Dit artikel werd gereproduceerd met de toestemming van de uitgever, alle rechten voorbehouden.